W prezentacji przedstawiony zostanie problem możliwości rozpoznawania autentyczności podpisu odręcznego wobec możliwości odwzorowania go przez maszynę. Pojawienie się urządzeń umożliwiających kreślenie wzorców z teoretycznie dowolną precyzją stanowi wyzwanie dla ekspertów sądowych w zakresie grafologii oraz specjalistów w dziedzinie kryminalistyki. W projekcie zastosowano algorytmy sztucznej inteligencji do analizy danych pochodzących z profilometru, ekstrahującego fragment mikroskopowej powierzchni reliefu. Na tej podstawie zaproponowano metodykę identyfikacji autentyczności podpisu odręcznego (tzn. określenie, czy został on wygenerowany przez człowieka). W szczególności obejmuje ona ekstrakcję cech (zawierających parametry statystyczne, czy opis za pomocą transformaty falkowej) oraz wykorzystanie wybranych klasyfikatorów trenowanych na stosunkowo niewielkich zbiorach (m.in. sztucznych sieci neuronowych, drzew decyzyjnych, maszyn wektorów nośnych, czy lasów losowych). Uwzględniono tu zarówno ocenę dokładności algorytmów stosowanych indywidualnie, jak i w ramach komitetu głosującego. Przedstawiona zostanie również aplikacja powstała na potrzeby projektu. Uzyskane wyniki pozwoliły określić możliwości oraz ograniczenia zastosowanej metodyki.